Kamagurka

Kama-wattus?  ‘Kamagurka!’ 
Ja, ik had er ook niet eerder van gehoord.
Het moest dan ook even bij me landen toen m’n vriend zei dat hij nieuwsgierig is naar -en toch ook wel eens wil proberen om- die kamagurka in gerechten te gebruiken, omdat het én lekker én een best wel gezond goedje schijnt te zijn.

Het bleef een minuut of wat ratelen in m’n bovenkamer, maar er ging echt niks bij me dagen.
Hoe meer “uitleg” ik van hem kreeg over de kamagurka waar ik het volgens hem écht al eerder over heb gehad, hoe moeilijker ik bleek te gaan kijken.
Met verbazing en lichte irritatie zei m’n vriend; ‘kom op! we hadden het er pas nog over!?! Jij kwam er notabene zelf mee dat je dat wel eens wil proberen, je las het me zelfs nog voor hoe gezond dat is!’.

In ene besefte ik wat hij nou bedoelde en ik proeste het uit; tránen over m’n wangen en ik liet me languit gierend op de bank vallen; ‘wat een brenger! kamagurka! Hoe kom je dáár nou weer op! Maar díe houden we er in hoor!!’
Na een minuut of iets dat ik echt niet meer bij kwam van het lachen en waarin ik redelijk verbaasd aangestaard werd, want wát is er nou allemaal zo ontzettend grappig aan, verklapte ik hem maar dat dat gezonde goedje ‘Kurkuma’ heet.

Dit vond een maand of 5 geleden plaats en tot aan de dag van vandaag noemen wij kurkuma dan natuurlijk ook steevast ‘kamagurka’, wat na onlangs eens googlen de naam van een belgische kunstenaar blijkt te zijn en wellicht ergens uit het onbewuste deel in het brein van m’n vriend een koppeling heeft gemaakt met de naam van het kruid.  
Maar goed, we kochten het kort daarop en het staat sindsdien keurig tussen de andere potjes kruiden. 
En dat was het dan.
Want in de tussentijd hadden we het nog stééds niet gebruikt…

Nu ben ik al twee weken aan het kwakkelen. Net wel, maar met pijnstillers ‘to the max’, net niet een griepje, wat eind van de eerste werkweek beter ging. Het zag er goed uit……dacht ik.
Eind van het weekend zat ik weer; voelde me echt niet lekker, futloos pijn in m’n keel en vol zelfmedelijden; ‘gaat nóóit meer over dit, boehoe!’
Dus ik vond dat er zwaarder geschut ingezet moest worden….maar wat?
Wat googlen bracht me bij de gemberthee en de gember-kurkuma-honing thee.
Gember en kurkuma twee natuurlijk sterke ontstekingsremmers en volgens zeggen helpt het bij griep; dus die combi ging het worden. Eindelijk staat de kamagurka niet meer te verstoffen op de plank en ik heb een antigriep bommetje nodig.
Eerlijk is eerlijk, ik weet lekkerdere drankjes. En of het wat doet? Géén idee, daar moet ik nog achter komen en anders hoop ik heel erg op en doe ik het gewoon voor het placebo effect. Alles best, als ik me maar beter ga voelen dan dit. Dus ik zeg ‘driewerf hoera voor de kamagurka!’

▪︎Kamagurka thee recept; 2 dunne schijfjes gember, 1 theelepel kurkuma, snufje cayenne peper of zwarte peper, 1 theelepel honing; doe daar gekookt water over et voila! De thee is klaar. (verse munt takje erbij maakt het net een beetje frisser in smaak)
Thee van alleen gember kan ook, bijvoorbeeld met een scheutje citroensap; die is eigenlijk best lekker! ▪︎

Note; gember en kurkuma werken bloedverdunnend, drink het niet tegelijk met inname van paracetamol, ibuprofen etc en gebruik niet te veel van beide wanneer je bloedverdunners slikt.