Het is bijna een Maaikeologisch ongeschreven regel: zodra ik alleen naar een bijeenkomst ga, beland ik met enig regelmaat in een soort parallel universum van suffe acties en andere knulligheden.
Onlangs had ik weer eens zo’n dag te pakken op cursus voor m’n werk:
Bij vertrek sloeg m’n auto met starten direct af, hijgen kon hij nog wel bij de volgende pogingen, maar starten ho maar. Direct ging ik van het ergste uit; m’n accu was dóód!
’Kut, kutter, kúúúúúútst!!’was daarop mijn typisch serene reactie wanneer iets misgaat op de vroege ochtend. Ik ben een avondmens.
Johannes was vrij en wakker en ik kon zijn auto wel meenemen. Dus hop zijn auto in en…..er gebeurde precíes hetzelfde als bij mijn auto.
Met enige opluchting constateerde ik in dat geval dat, aan zekerheid aangrenzende waarschijnlijkheid, het een opstartprobleem moet zijn door de eerste nachtvorst dit seizoen. Had ik even niet bij stil gestaan. Dus ik probeerde mijn eigen auto weer, die na wat sputteren, nu wel startte.
Bij binnenkomst op de cursuslocatie kreeg ik een klein overzichtje waarop stond op welk tijdstip ik welke cursus had.
Er waren totaal 5 cursusonderwerpen voor zorgpersoneel van verschillende organisaties, waar iedereen al een week vooraf heeft moeten doorgeven welke 3 je daarvan wilt volgen.
Op het overzichtje stond mijn eerste cursus ‘pestgedrag’ pas om 10.10 uur.
Ik vond dat maar raar: waarom moet ik hier nu (9.00u) zijn dan?!
Ik maakte aanstalten om buiten dan maar eerst een wandeling te gaan maken, toen een vrouw aan kwam lopen en riep dat we gaan beginnen.
Toen ik antwoordde dat mijn 1e cursus pas om 10.10u begint, keek zij -en een paar mensen binnen gehoorafstand- me wat bevreemd aan: we bleken eerst een openingsbijeenkomst te hebben voor álle cursisten. Dit stond allemaal in de e-mail die vorige week rond gestuurd was…
Na de openingsbijeenkomst en m’n 1e cursus ‘pestgedrag’, wat beide in dezelfde zaal had plaats gevonden, hadden we lunchpauze.
Op weg naar de kantine hing er een groot vel papier in de hal waarop stond in welke zaal en verdieping alle cursussen plaatsvonden. Ik maakte er met m’n telefoon een foto van, zodat ik na de lunchpauze makkelijk en snel kan zien in welke zaal en verdieping ik dan de andere twee cursussen nog heb die middag.
Na de lunchpauze had ik de cursus rouwverwerking en ik kijk op de foto die ik voor de lunchpauze van het vel papier heb gemaakt, waar dat dan moet zijn: verdieping 3, zaal C.
Op de derde verdieping aangekomen zag ik een wc waar ik – met de zeeën van tijd in de drie kwartier daarvoor- in de lunchpauze natuurlijk weer eens niet aan heb gedacht en ik kwam dus te laat zaal C binnen: ze waren al begonnen.
Zo’n 2 minuten verder in zaal 3C, begint het me pas te dagen; dit gaat over ‘pijnbeleving’, was ik niet ingedeeld bij ‘rouwverwerking’?
Ik kijk nog eens op mijn lijstje: ja kút, ik zit verkeerd.
Het bleek dus dat het vel papier in de gang waar ik de foto van had gemaakt, de verdeling van de óchtend weergaf. Tijdens de lunch was er een andere verdeling van zalen opgehangen en de mededeling daarover heeft iedereen meegekregen, behalve ik, ik was op dat moment buiten.
Nou ja, ik zat er al en het was toch al te laat, al helemaal om het halve pand weer terug te moeten, dus ik ben maar blijven zitten en hoopte dat ik hierna ook nog een plekje zou kunnen bemachtigen bij de cursus rouwverwerking.
Dus, na cursus pijnbeleving zat ik, na drie keer checken, nu in ieder geval wél bij de cursus ‘rouwverwerking’ en er bleek nog plek zat.
Het duurde wat langer tot de cursus mevrouw er was en ondertussen zie ik de zaal steeds voller lopen tot alle stoelen bezet zijn en er uiteindelijk twee mensen meer blijken te zijn dan stoelen.
Buiten mij was er dus nog minimaal één andere “illegaal” in deze zaal, dat bood een lichte sufheids-troost.
Ik twijfelde of ik nou moest zeggen of niet, dat ik hier niet hoorde.
Maar het loste zich vrij snel mooi op, doordat de laatste twee, stoelen uit de gang erbij hadden gepakt en de cursus mevrouw deed er verder niet moeilijk over.
Na deze laatste cursus, kwam ik op weg naar de uitgang tot de ontdekking dat er een supersonisch luxe apparaat aan de andere kant van de hal stond, waar je elk gewenst kwaliteit koffie en zelfs warme chocomel kan krijgen…
Ik heb de hele dag dat bocht uit de koffiekannen gedronken!
Tijd om naar huis te gaan, om na deze stuntelende -maar leerzame- dag, weer gewoon terug te gaan naar mijn eigen lineaire universum.
Maaikeologie 