Colporterreur

Één van de dingen waarmee je me best goed op de kast kan krijgen is, een shirt en bodywarmer aantrekken van een of ander bedrijf, met een klapper, tablet of laptop in je hand het pad oplopen en bij me aanbellen.
Alleen al dit gegeven, roept al van alles bij me op.

Ik heb een geankerde antipathie voor colporteurs ontwikkelt, die zo goed als allemaal alles uit de kast halen om je te misleiden, alleen om een marge te halen over jouw rug.
Er is 9 van de 10 keer, echt heel toevallig, alleen een korting als je het nú aan de deur koopt of als je vandaag beslist…ik trek deze smerige manier van “verkoop” gewoon heel slecht.
Dit gebeurt natuurlijk niet alleen aan je deur, maar ik vind deze vorm -by fár- het meest irritant: laat me met rust, gá weg!

In de loop der jaren is mijn lichte irritatie uitgegroeid naar een heleboel meer. Ik ken niemand in mijn omgeving die zo vaak colportereur aan de deur heeft, als onze straat. En of dat niet genoeg is, staan er zelfs met regelmaat twee bedrijven op een dag te ‘deurleuren’ en dit al zolang ik hier woon: inmiddels zo’n twintig jaar.  
Waar ik normaal vooral een vrij rustig en vriendelijk overkomen heb, kan ik bij het zien van deurverkopers aan m’n deur, tegenwoordig niet meer normaal doen.  

Alleen al met open doen geef ik een ruk aan die voordeur, mijn kop gaat op standje donderwolk en ik sis nog voordat iemand ook maar íets kan zeggen ‘ik ben níet geïnteresseerd!’
De meesten sputteren nog wat, de niet naïeve verkopers stappen gewoon weg, maar je hebt er altijd weer van die eikels bij die het tóch nog even proberen of zwaar geïrriteerd terug roepen ‘oh dus u wil niet goedkoper bellen!?!’ of waar ze ook voor komen op dat moment.

Deze vorm van terreur ging tot aan een jaar terug door, tot ik de mazzel had dat er een super sympathiek joch voor m’n deur stond, die wederom als tweede bedrijf die dag al aan de deur stond. Ik reageerde weer eens pissig, maar vanwege zijn sympathieke reactie milder dan normaal en zei ik hem ‘ja sorry, het is niks persoonlijks maar ik word gék van deurverkoop in deze straat, je bent alleen al vandaag de 2e’.

Hij vroeg me waarom ik dan niet gewoon een sticker had.
Ik: ‘een sticker? wat voor sticker?!’
Hij: ‘je hebt stickers waarop staat dat je geen deurverkoop wil, dan lopen we je huis gewoon voorbij’.
Van instant pissig werd ik instant blij; waarom weet ik dit niet?! Wát een brenger zeg! Er bestaat iets om dit terreur voorgoed te laten stoppen!nVanuit mijn tenen, bedankte ik hem voor deze, voor mij oh zo gouden, tip en diezelfde avond had ik de sticker op internet besteld.
Sindsdien lopen verkopers heerlijk ons huisje voorbij. Tot vorige maand.

Vorige maand waren er, voor de verandering, weer eens twee bedrijven aan het ‘deurleuren’ op één dag. Het eerste bedrijf liep direct ons huis voorbij. Het tweede bedrijf belde een uur of twee later wel aan.
Het waren er dit keer twee tegelijk, door het raam in de voordeur zag ik die gasten van het wanstaltig bedrijf al staan. De ‘geen colportage’ sticker is echt onmogelijk om niet te zien en ik deed de deur op en top pissig open. Ik wees demonstratief naar, en tikte op, de sticker en keek ze aan met een niet te misvatten mimiek en sfeer van; ‘welk deel van deze sticker snap je niet?’
‘Jaaah’ zegt de linker gast ‘ik zag de sticker te laat’. Maar geen van de twee maakten aanstalten weg te gaan.

Na eerst een korte stilte waar ik steeds wat pissiger werd, zei ik dat ik nog stééds geen interesse had en met mijn niet te missen, non verbale houding gaf ik ze te kennen dat ze moesten vertrekken.
Dit bleek nog steeds lastig te begrijpen, want die gast vraagt alsnog even bij welk energie bedrijf ik zit en zonder op mijn antwoord te wachten maakt hij aanstalten om zijn verkooppraatje te houden. Ik vond het bíjna knap hoe ver hij bleef gaan, maar ik kookte inmiddels en ik smeet als antwoord daarop de deur voor hun neuzen dicht.

Met wat google speurwerk is dit wanstaltig bedrijf aangesloten bij een organisatie, waardoor dit wanstaltig bedrijf een of ander keurmerk achtig iets krijgt zolang ze aan de regels houden. Zo mag dit wanstaltig bedrijf niet aanbellen bij een niet aanbellen sticker, echter staat daar alleen expliciet de sticker van ‘Kassa’vermeld, de andere stickers zijn onbenoemd.

Bij nog wat meer speurwerk, blijkt zelfs dat dit wanstaltig bedrijf de medewerkers instrueert gewoon aan te bellen bij mensen met niet aanbellen stickers.
T/m 6 januari mogen nieuwjaarswensen nog toch?

Essent: ik wens jullie nog een Fúck you new year!!