Categorie archief: Wa dachie wat!

M’n buurvrouw belt eind van de morgen aan.Zodra ik de deur open doe zegt ze ‘sorry buurvrouw!’ en reikt me een doos met chocolaatjes aan.Het plan was eigenlijk om voor háár deur te staan en sorry te zeggen. Nu zegt zíj tegen míj sorry…dat heb ik even niet verdient.  Reden: ‘Zonnestraaltje’ straalde nogal fel dezeMeer lezen over “Zonnestraaltje”

Één van de dingen waarmee je me best goed op de kast kan krijgen is, een shirt en bodywarmer aantrekken van een of ander bedrijf, met een klapper, tablet of laptop in je hand het pad oplopen en bij me aanbellen.Alleen al dit gegeven, roept al van alles bij me op.

Het is bijna een Maaikeologisch ongeschreven regel: zodra ik alleen naar een bijeenkomst ga, beland ik met enig regelmaat in een soort parallel universum van suffe acties en andere knulligheden.Onlangs had ik weer eens zo’n dag te pakken op cursus voor m’n werk:

00.30 uur, nog een laatste bakje thee voordat ik ga slapen. Buiten hoor ik een groepje opgeschoten lui en ik hoor gerommel aan een kliko….ik ga toch eens kijken.

Toen ik afgelopen week in de file stond, druk in discussie met mezelf over wat ik nou ging doen met het avondeten. Ik wilde wel iets gezond eten, maar ik had zó geen zin meer in koken na deze drukke werkdag, nu ik een uur later dan normaal thuis zou komen, keek ik even inMeer lezen over “Engeltjes op m’n schouder”